Pandemi önlemlerinin bir nebze gevşetilmesi kararları ile TSF da seçimin yolu açılmış oldu. Umarız ki vakalar artmasın ve hızla normalleşelim. Aynı zamanda TSF da yönetimde yöneticilerde normalleşsin. Camianın her kesimine adaletli olan ötekileştirmeyen bir normalleşme olsun. Peki böyle bir sistem için nasıl bir yöneticiye ve nasıl bir yönetime ihtiyaç var bir bakalım…
Başlıca yönetimsel becerileri şu şekilde sıralayabiliriz.
- Hızlı ve isabetli karar verme
– Derin düşünebilme ve ileriyi görebilme
 - Plan yapabilme 
- Kavram, terim üretebilme
 - Karşılaştırma yapabilme, 
- Öncelikleri saptama 
- Üç boyutlu görselleştirme
 - Akıl yürütme, 
- Neden-sonuç ilişkisi kurma
- Problem çözme yeteneği
 - Zor durumlarla başa çıkabilme yeteneği
 - Mantıksal ve tutarlı düşünme yeteneği
 - Hızlı karar verme yeteneği
 - Yanılsama ve safsata görüşleri ayırt edebilme yeteneği 
- Yanlı hareket emekten kurtulma yeteneğİ
 - Anlamlı verilere odaklanma yeteneği 
- Baskı altında dahi doğru sonuçlara ulaşma yeteneği
    Bu becerilerin günümüz TSF yöneticilerinde pek de bulunmadığını söyleyebiliriz. Daha önceki süreçler, Bitlis olayı ve anlamsız projeler ile kaynakların bazı noktalara akıtılması ile   bu net olarak ortaya çıkmıştır. Ana sorun aslında Merkezi yönetimin özerk statüyü yanlış yorumlayıp merkezdeki gücü federasyon yönetmek yerine delege üretip yönetimin ya da içindeki kişilerin devamını sağlamak üzerine kurulu sistemden kaynaklandığı aşikardır.
    Sitemdeki bu kötü işleyişin çıkışı yerel yönetim ve kulüplerin daha çok söz sahibi olduğu, seçimden seçime oy kullanmak yerine yönetimin parçası olan karar mekanizması içinde yer alan üreten İl Temsilcilikleri, il hakem kurulu, ve kulüplerin oluşturduğu ve gerçek anlamda işlevsel il tertip kurullarına ihtiyaç olduğu kesindir. Zira şimdiki sistemde yönergenizin saatinin bile değişmesi merkezi sisteme bağlı iken Bitlis başta olmak üzere belli başlı illerde geçmişten bu yana turnuvanın yapılıp yapılmadığı konusu, lisansların nasıl çıktığı,  kaynakların nasıl kullanıldığı gibi izah isteyen durumlar ortadadır. Hiçbir şekilde denetlenemeyen merkezi yaptım oldu kararlar ve hesap verilmeyen sonuçları halini almıştır. Aslında merkeziyetçilik bile yeni yönetim anlayışı kavramında tartışılırken TSF de ki despot merkeziyetçilik ayrı bir tez konusu olabilir.
Merkeziyetçiliğin başlıca sakıncaları;
    1.Merkeziyetçilik gecikmelere neden olabilir.  
    2.Merkezden kararların alınması ve taşraya bildirilmesi ve uygulamaya konulması gibi birbirini takip eden işlemler zaman ve kaynak israfına neden olabilir. 
    3.Bu sistem görevlilere fazla inisiyatif tanımaz. Çalışanı isteksiz yapar. 
    4.Merkezi yönetim taşradaki gereksiz işlerle uğraşmasına neden olur. 
    5.Son olarak merkezden yönetim demokratik kurallara uygun değildir. Merkezden yönetim, “Yetki genişliği” ve “Yetki devri” gibi yollarla yumuşatılabilir. 
       -TSF de adayların yönetim becerileri yanında kuracakları sistem büyük önem arz etmektedir. Kulüplerinde seçim yaparken yöneticinin günlük vaatlerine değil yönetim kabiliyetlerine bakmasıdır.
SATRANÇ VE SAĞLIKLA KALIN
     Barış Kaan DÖLEK
       SGD Y.K. ÜYESİ