Görüyoruz ki ülkemiz satrancı köklü bir değişim ve reforma ihtiyaç duyuyor. Kime sorsanız yenilik istiyor. Ancak bu istek temelsiz,basit bir öngörüden öteye gidemez. Çünkü reform,köklü değişim gibi konular bir anda yada kişilerin istekleri doğrultusunda ortaya çıkmaz. Zaman, oluşum ve toplumsal alt yapı gerektirir.

Geniş tabanlı, ilgili kesimlerin kültürel durumu, sosyal yapısı,içten içe biriken sorunları,talepleri eskiyen ve çürüyen yapının yenilenmesi,revizyonu yada yeni bir sistemin kurulması şeklinde belirir.

Bu sürecin çeşitli aşamalarında tartışmalar, fikirler, düşünceler birbirine girer. Her şey alt üst olur. Gerekli gereksiz her şey konuşulur. Medyada, sosyal ortamlarda, toplantılarda olgunlaşan ve dönüşüme hazır hâle gelen reform ihtiyacı,yenilik ihtiyacı sancıları başlamıştır.Artık çeşitli kesimler ve geniş bir taban tarafından benimsenmiş,kabul görmüş fikirlerin uygulanma alanına konma aşaması gelmiştir.

Artık güneşin doğuşu yakındır..

Biscoff'un söylediği gibi "Hazır olmayan şeyi,en keskin fikir dahi hayata çağıramaz ve fikrin nefesi kendisine degmedikçe, en hazır olan şey dahi hayata kendiliğinden doğamaz"

Satranç açısından bakacak olursak;

İşte bu süreç ve aşamaları, toplumsal bilincin oluşmasına, mücadelenin baş vermesine neden olur. Kişilerde olaylara bakış açısı gelişir. Felsefi bir temele oturmuş sağlıklı ve sağlam bir görüş oluşur. Dünya görüşüne ve yaşama bakış açısına sahip olanlar öne çıkmaya başlarlar.

1. Genel olarak satrancı yönetenlerin satrancı neredeyse içinden çıkılmaz sorunlara bogdukları aşikar.

Çürüme, yozlaşma, kaybedilen vizyon, sistemsizlik, ayırımcılık, satranç tabanını kaybetme dahil kronikleşmiş hastalıklar her yanını sarmış. Devleti kandırmak, sponsorlar dan gerçekleri saklamak dahil artık batan bir gemi ile karşı karşıyayız.

2.Bu çürüme, yozlaşma ve yıkım süreci satranç kamuoyunda yeterince tartışılıyor mu?

Kulüpler,her seviyede ünvanlı - unvansız satrançcılar, antrenörler, satranç ailesine bir şekilde dahil olanlar gibi satrancın içinde, kıyısında köşesinde bulunanlar arasında konuşuluyor,fikirler çiçek gibi açıyor mu?

3-Konusan yok mu elbette var. İddia ediyorum 40 yıl önce ne konusuyorsak hemen hemen aynı şeyler, aynı basit konular konuşuluyor.

Satrancın faydalarını say dediğimizde İlk önce "Analitik düşünmeyi öğretir" denir. Satranç kamuoyunda üç - beş kişiyi çıkın bir tane bile analitik düşünen kişi bulamazsınız.

Bilgiyi edinip onu akıl süzgecinden geçirip yorumlayan ve çıkardığı fikirlerle yol gösterecek kaç kişi var?.

Birde şu; Hemen hemen çocuklar hariç kahır çoğunluk üniversite mezunu. Üniversitelere de yazıklar olsun ki; analitik düşünmeden uzak,esnek düşünebilme kabiliyeti den yoksun olarak eğittikleri kişilerin eline sadece bir diploma verip toplumun içine bırakıyorlar.

4.Muhalfette olan arkadaşlara da bir çift sözüm var. Lütfen , tam olarak 83. Milyonluk büyük bir ülkenin satrancına bictiginiz vizyon, düşündüğünüz derli toplu bir sistem ve çözümler kafanızda yoksa, gerçek anlamda cesur değilseniz, liderlik özelliğiniz yoksa,fikri ve satranç altyapınız zayıfsa,yetersizse, kötü yönetime bakarak "ben daha iyi yaparım" diyorsanız, geçmişte yapılanların taklidinden başka bir fikriniz yoksa lütfen gereksiz kalabalık etmeyin. Satrancın yolunu kapatmayın.Tabanı üzmeyin, yormayın.

Varsa egolarınızdan arının,benciliğinizden vaz geçin, ben demeyin, biz olun,su gibi olun, dağ gibi durun, içiniz arı ruhunuz duru olsun,bireseyllikten vazgeçin..Düşmanınız olmasın.

Kayıtsız şartsız birleşin.

5- Hangi sistem olursa olsun, yönetim şekli ne olursa olsun insanlar mutlu değilse toplumların başı belada demektir. Paylaşmayan, saygı duymayan,vicdan ve akıldan yoksun olanların çektirdikleri acı ve neden oldukları sorunlar elbette karşılığını görecektir.

 

Menderes ÇOBAN dan alınmıştır.