Antrenör, ilgili spor dalına özgü biçimde, spor antrenmanlarını yaptırarak; sporcuyu teknik, taktik, kondisyon, psikolojik, sosyolojik ve zihinsel açıdan amacına uygun şekilde basamaklı olarak üst düzey verimliliğe ulaştıran eğiticidir. ( Kaynak: Yaşar Sevim)

  Antrenörlükteki başarınız; kendinize verdiğiniz değer ve duyduğunuz saygı ile ilgilidir. Antrenörün görevi; deneyimleri, bilgileri, değerleri ve fikirleri üzerine kuruludur. Bilge bir antrenör, bireysel antrenörlük felsefesini oluşturmak için zaman ayırır. İçgüdüsel ya da resmi olarak dökümanlara dayalı, iyi planlama yaparak kendini de geliştirir. 

   Antrenörlükte, kendini tanımak olmazsa olmazdır. İyi ve kötü taraflarınızı, zayıf ve güçlü özelliklerinizi bilmelisinizdir. Öngörü, çok önemlidir. Çalıştırdığınız sporcuların yaşı, cinsiyeti ve eğitim düzeyine göre plan yapmalısınızdır. Sporcunuzu tanımak; ona uygun çalışma, beslenme, oyun stratejisi geliştirmektir.

   Antrenör, liderlik vasfını taşımalıdır. Birey veya takımın ihtiyaçları için doğru hedef seçilmelidir. Her zaman sporcusuna karşı sorumluluk hissi duymalıdır. Kişiliğini ortaya koymalıdır. Özeleştiri yaparak ve özdisiplinli çalışma, taktik ve strateji ile taçlandırılır.

   Mesleğini severek yapmalıdır. Satrancı, sporcuyu, takımı sevmeli, sorunlara hızlı ve doğru çözümler, öneriler getirebilmelidir. Yeri gelir, öyle bir sorunla karşılaşır, anında çözüm üretmek zorundadır. Bir sporcuda başarı sağlayan sonuç, bir başkasında başarısızlıkla sonuçlanabilir. Sporcuya özgü çalışma da gündeme gelmiştir. Yeri gelir anne- baba, öğretmen, psikolog olursunuz sporcuya!

Antrenör özel problemlerini, satranç panosu veya takımına taşımamalıdır. Sadece belge sahibi olarak, antrenör olunmuyor. Ehliyet belgesinin, araç kullanmadığı örneğindeki gibi.

   Satranç antrenörlüğü; yardımcı(1), 2,3,4 ve 5. kademe olarak belirlenmiştir. Federasyon sitemizde antrenör sayıları konusunda son veri paylaşımı 2010’dadır. Pandemi döneminde online antrenörlük sınavı ve online gelişim seminerleri görmekteyiz.

   Bir diğer dikkatimi çeken konu, vizeliliktir. İllere göre antrenör sayılarına bakınca; vizesiz antrenör sayısının, vizelilerden hayli fazla olduğunu görüyoruz. Bu durum, antrenörlerin ekonomik sıkıntı içinde olduğunun göstergesidir. Pandemi şartlarında çalışacak okul veya kulüp arayışı içindeler.

    Sporsal, sosyal, ekonomik, psikolojik açıdan sorunsuz bir antrenörlük süreci dilerim. TOP 100’de Türk sporcu görmek hayal değildir. Yeter ki, gücümüzün farkında olalım. Satrançla kalınız.