Bu satranç yapılan müsabakalarda, bir oyuncunun tahtaya bakmasına izin verilmeden, Hamleler, oyuncuya satranç notasyonu ile aktarıldığı için, körleme oynayan oyuncu, tüm konumu aklında tutmalıdır. Körleme olarak eşzamanlı oynanan bir gösteri müsabakasında, gösteriyi yapan kişi, tüm pozisyonları aynı anda aklında tutmak durumunda olduğu için böyle karşılaşmalar muazzam bir oyun becerisi ve odaklanma gücü ve güçlü bir hafıza gerektirmektedir. Örneğin 1783 yılında Usta Andre Danican Philidor üç kişiye aynı anda körleme satranç oynayınca, gazeteye haber olmuş. 1858 yılında ise Morphy sekiz rakibe karşı körleme satranç oynamış, Üstelik rakipleri gerçekten kuvvetli oyuncular. Yıllar boyunca ustalar, rekoru geliştirmeye çalıştılar. Bu dalda dünya rekoru ise  Timur GARAYEV ‘e aittir.46 masa ile FM Marc Lang’tar. 2011 yılında Almanya’da gerçekleştirdiği turnuvada ilk defa bu kadar çok masayla dünya rekorunu  21 saat süren maçlar sonunda 34.5 puan toplayarak kırmıştı. Daha sonra Timur GARAYEV   3-4 Aralık 2016'da 48 rakibe karşı aynı anda oynayan Timur Gareyev, bu oyun türünde dünya rekorunu elde etti. Bu karşılaşmalardan 35 galibiyet ve 7 beraberlik elde ederken, altı karşılaşmadan mağlup ayrıldı. 2608 ELO Rating’ine sahip oyuncu teklif aldığı şehir ve kulüpler de gösterilere katılıyor. Peki, biz bu konuda ülke olarak ne yapıyoruz Bizim ülkemizde oynanıyor mu, bilmiyorum bu konuda herhangi bir fikrim yok. Gerçekten 48 masanın notasyonunu aynı anda aklında tutmak Gerçekten satrancın gücünü gösterebilecek büyük reklam, ilgi, heyecan oluşturabilecek olan bu alan ülkemizde  bomboş. Bildiğim kadarı ile Son yıllarda ülkemizde sadece 12 sporcumuzun katıldığı bir turnuva yapılmış. Onu da pek tanıtamamış gibi görünüyoruz. Daha eski yıllarda yapılmış bir etkinlik/turnuva varsa en azından ben bilmiyorum. Peki biz satrancın bu en büyüleyici, ilgi çekici türünü, neden bir Türkiye Şampiyonası olarak ülkemizde yapmıyoruz. Neden Televizyonlarda sosyal medyada bunun şovlarını yapamıyoruz? Satranç bizim için binlerce sporcuyu bir salona doldurmaktan ibaret mi olmalı? Seyircisiz olduğunu dezavantaj olarak düşündüğümüz satrancı neden görsel ve izlenir olabilecek bu etkileyici satrancı ülkemizde geliştiremiyoruz?